20 juli 2015 Oslo – Väjern (247km)

Hoera, vandaag is mijn moeder jarig. Na middernacht proosten we en sturen we een sms. Bij toeval hoort ze dit en reageert direct, dus bellen we ook gelijk even. Altijd gezellig!

In de ochtend vertrekken we op tijd uit Oslo. De zon schijnt wel maar er hangen tevens dreigende wolken in de lucht. Een klein stukje de E6 volgen en dan de 22 op richting Mysen. We vinden het een weinig spectaculaire weg. Veel landbouw en akkerbouw. Alles is zo netjes en geciviliseerd. Het is wennen, we zijn weer echt in de gecultiveerde en afgebakende wereld van De Mens. Waarbij het ons trouwens opvalt dat de mensenhand de natuur er soms niet mooier op maakt, vooral niet bij de vele afgravingen van heuvels en rotsen…

We blijven maar rijden en de zender Norge P4 maakt veel goed! In Bakkestad doen we onze laatste inkopen met Noorse Kronen en de rest wordt vloeibaar in de vorm van diesel. Als we verder rijden lijken we net onder Halden aan het Idefjorden een geschikt plekje te vinden, maar het is toch niet beschikbaar. We zien het achter elkaar: veel leuke meertjes maar geen mogelijkheid tot overnachten. Heel jammer. En zo rijden we, enigszins teleurgesteld, het prachtige Noorwegen uit......

Bij Vassbotten begroet de Zweedse vlag ons maar hier geldt hetzelfde als in Noorwegen: veel leuke plekjes maar geen ‘wilde plek’ voor ons. Overal bordjes met “No Camping” of “Privat”. De 22 van Noorwegen is in Zweden de 165 en tot Hällevadshorn rijden we al zoekend rond. We besluiten naar de kust te gaan en via Dingle rijden we op de 174 richting Bovallstrand. Daar zien we prachtige rotsen maar weer geen plek. Dan maar een camping, maar zelfs die zitten vol. Verhip, het is vast vakantietijd in Zweden! :-) We volgen de kust richting Kungshamn en op vier sterrencamping First Camp Solvik (N58.390458 E11.258887) krijgen we de laatste plaats toegewezen. De camper achter ons moet helaas weer omdraaien en verder zoeken.

We zetten onze stoeltjes in de zon. Johan gaat even rustig bijkomen van het rijden en ik ga met Luna banjeren. Ze rent met de neus in de wind over de rotsen, de staart recht omhoog. Aan het begin van de avond haal ik een pizzaatje in Väjern en daarna genieten we van rust en het geluid van de wind om de camper. En natuurlijk proosten we (nogmaals!) op de verjaardag van mijn moeder!

Het is nu donker. Straatlantaarns verlichten het pad op de camping. Een maand geleden stonden we op de Noordkaap. Waar blijft de tijd.......