14 juli 2015 Røros – Øyer (263km)

Heerlijk geslapen vannacht en vandaag weer op tijd op pad. Vanaf de 31 richting Røros en dan de 30 op richting Tynset. Het is zwaar bewolkt en af en toe sputtert het wat. Maar de omgeving is en blijft prachtig. Vanaf Tynset schieten we – na de koffie – de E3 op. Maar niet voor lang, want na ruim 20 kilometer verlaten we deze drukke weg en volgen we de 29 richting Folldal. Gelijk al weer die rust. Een verrassing wat er na elke bocht weer te zien zal zijn. En dat is beter dan op de E6.

De 29 geeft ons werkelijk een schitterende route door bossen en vlaktes en langs rivieren en meren. Bij Folldal (ook een oud mijnwerkersdorp) gaan we links de 27 op. Dit is een route door Rondane, het oudste natuurreservaat van Noorwegen. Johan brengt de snelheid naar beneden en we kunnen de omgeving goed in ons opnemen. We verbazen ons over de hoeveelheid wit mos dat hier groeit. Je weet wel, dat mos wat met de kerst in de kerstbakjes zit. Hele bergen vol groeien hier. Het natuurreservaat biedt ons vele uitzichten en vergezichten. Telkens weer een verrassing wat we zien! En ondanks dat er in dit natuurpark vele wilde dieren huizen zien wij alleen schapen, koeien en paarden…

Vanaf Enden rijden we in Snødalen en wordt het kaler en kaler. Schapen liggen langs en midden op de straat, de boompjes verdwijnen langzaam en uiteindelijk blijven er na Enden alleen nog rotsen en grasland met water en mos over. Deze weg heet Rondevegen. Zo ver als we kunnen kijken is het kaal.
Johan parkeert de camper langs de Rondevegen en samen genieten we van het inmiddels doorgebroken zonnetje en het geweldige uitzicht. Hierbij vallen zowel Luna als Johan de oogjes dicht. Na een uurtje worden ze weer wakker en besluiten we om toch iets verder te rijden en weer wat bomen op te zoeken. Al was het alleen al voor het kampvuurtje of het vissen. Als we hier een vuurtje willen stoken moeten we de leuning van de brug verbranden! ;-)

We rijden de Rondevegen verder af, op zoek naar een leuk plekje voor de nacht. We merken dat er hier toch weer meer mensen wonen en dat het niet meevalt om de camper zomaar ergens te parkeren. Vanaf Spidsbersœter komen er bomen in zicht en bij Venabygd is het alsof we in de beboste alpen rijden! Koeien met bellen, boerderijen, maar geen plekje voor ons. Het regent af en toe een beetje en de wolken hangen laag. Bij Ringebu zijn we de E6 maar opgereden in de hoop dat we daar een afslag kunnen vinden met en plaatsje. Bij Fåvang weer van de E6 af om aan de andere kant van het water te zoeken. Na 10 kilometer … houdt het asfalt op … en een kilometer verder ligt weer een stukje asfalt … en zo gaat het door. We zien onze mooie schone camper langzaam weer zwart worden. Aaaaargh!

Bij Tretten lichtelijk gefrustreerd weer de E6 op en eindelijk, bij Grandmoen (N61.245086 E10.428475), vinden we Rybakken: een leuke kleine camping die iets verder van het kabaal van de E6 ligt. We zitten hier nét boven Lillehammer en we tikken nu de route aan die we twee jaar geleden gereden hebben. Geen kampvuurtje vandaag maar er kan wel gevist worden. Wij vinden het voor vandaag wel mooi geweest en gaan van de avond genieten.