13 juli 2015 Røros (26 km)

De activiteiten starten in het stadje pas vanaf 10 uur dus we nemen alle tijd deze ochtend. Rond elf uur fietsen we het vroegere kopermijnstadje in. Het is half bewolkt, half zonnig en op de momenten dat we ergens binnen lopen valt er buiten een buitje. Røros is kneuterigheid ten top. Maar wát geweldig! Alleen maar houten huisjes en allemaal oude gekleurde geveltjes. Het is erg mooi om te zien. We verbazen ons ook over de bedrijvigheid in dit stadje. Ook loggen we nog wat caches en genieten we van een kopje koffie en het ‘allerbeste appelgebak van Røros’ op een té lief binnenhofje. Overal oude ambacht werktuigen en tekenen van vroegere werkzaamheden in en om de kopermijn. Het hele stadje valt onder UNESCO en het ziet er werkelijk picobello uit. Wij vinden onze stop en dit bezoek beslist de moeite waard!

Terug bij de camper zetten we de fietsen weer op stal en rijden we naar een kilometer verderop gelegen serviceplaats. Zo, we kunnen er weer een paar daagjes tegen. Nog een paar kleine boodschapjes en dan 13 kilometer terug de 31 op naar de Olavsgruva. Dit is de oude kopermijn waar we vanaf vijf uur mee kunnen met een rondleiding door de mijngangen. We kleden ons warm aan want de temperatuur is beneden constant: rond de 5 graden. De gids neemt ons 50 meter diep mee onder de grond. Het eerste deel is van de oude mijn waar men ruim 200 jaar geleden is begonnen met de koperwinning. Zonder explosieven maar met ouderwetse mankracht werd er tussen 1650 en 1717 gehakt naar koper. In het tweede deel van de mijn werd pas vanaf 1936 opnieuw begonnen met het graven naar koper, ditmaal met de nieuwe technieken (kaboem!). Onderweg wordt met geluids- en lichteffecten nagebootst hoe het er toen aan toe ging. En na 500 meter komen we bij het (voor ons) eindpunt; een geweldig groot gat onderin de berg. Een hele ervaring om rond te kunnen lopen in de mijnschachten van weleer.

Het is bijna half zeven als we weer boven zijn en we willen niet meer ver rijden om te overnachten. Dus gaan we op zoek naar een “wilde camperplek”. We verlaten de Olavsgruva via een ander (tol)weggetje en zien weer die rare vogels; ze kunnen trouwens vliegen! We weten nog steeds niet wát voor vogels het zijn…

De overnachtingsplek vinden die aan een klein zijweggetje van de 31, nog voor we zelfs maar weer bij Røros terug zijn (N62.596524 E11.470256). Johan maakt er een kampvuurtje waar we heerlijk de rest van de avond blijven zitten. Wauw. Het was weer een geweldige dag!!!